Սիրելի Դաւիթ… Դուք յիրաւի Արձակագիր էք… Չեմ գրում «գրող» քանի որ սա արդէն որակազրկուած եզր է։
Քանի որ ես բարեբաստիկ առիթ ունեցել եմ հաղորդակցուելու Ձեր գրականութեանը, ապա հաստատապէս նկատի ունեցէք, որ այն գտնւում է շատ աւելի բարձր հարթութեան վրայ, քան մասնաւորապէս 20-րդ դարի երկրորդ կէսի սոցռեալիստական «կլասիկան» է։
Բարեւ Դաւիթ ջան, կը յուսամ լաւ ու յաջող ես: Վաղուց է, որ առիթ չենք ունեցել հաղորդակցուելու: Ուրախութեամբ յայտնեմ, որ քո մասին եւ քո «Եօթ քար» եւ միւս գրքերի մասին արդէն դասաւանդում եմ 9-րդ եւ 12-րդ դասարանների աշակերտութեանս համար՝ տեղիս «Ալէքս Փիլիպոս» Ազգային վարժարանում: Այնպէս որ իմ աշակերտները արդէն գիտեն Դաւիթ Խաչիեանին՝ որպէս Հայասրանի յետանկախացման շրջանի երիտասարդ արձակագիրների ներկայացուցիչ: Որպէս սփիւռքահայ ուսուցիչ իմ պարտքն է սփիւռքահայ աշակերտին ներկայացնել հայրենիքի ներկայիս լաւագոյն գրողներին: Իսկ իմ համոզմամբ Դաւիթ Խաչիեանի լաւագոյններից է, եւ ես անձնապէս հպարտ եմ եւ պատիւ է ինձ համար, որ քեզ նման ազնիւ եւ անկեղծ ընկեր ու բարեկամ ունեմ:
Արձակագիր Դաւիթ Խաչիեանի Հետ
Posted By Asbarez Staff On February 7, 2012 @ 5:03 pm In Մշակոյթ
Հաւանաբար շատերը ինձ նման նրա հետ ծանօթացել են «Լեւոն Թրաւըլ» ճամբորդական ընկերութեան գծով: Նա Դաւիթ Խաչիեանն է՝ «Լեւոն Թրաւըլ» ընկերութեան երեւանեան գրասենեակի պատասխանատուն: Այդ տարի դպրոցական մեծ խմբով Հայաստան էինք այցելել եւ մեզ հիւրընկալում էր Դաւիթ Խաչիեանը: Այցելութիւնը անսպասելի, բայց պատեհ առիթ հանդիսացաւ ինձ համար՝ իմանալու, որ զբօսաշրջութեան գործարարութեամբ զբաղուող Դաւիթը՝ Հայաստանի վերանկախացման շրջանի երիտասարդ արձակագիրների ներկայացուցիչներից է եւ որի հոգում գործարարական աշխարհի հոգսերից դուրս, ապրում է հայ գրականութիւնը՝ իր ոգեղէն ու յուզական նրբերանգներով: Արդարեւ, այցի վերջին օրերին անակնկալ ուրախութեամբ հեղինակի մակագրութեամբ ստացայ «Զրադաշտի Անտիպներից» խորագրով իր առաջին գիրքը, ուր ներակայացուած էին նրա աւելի քան չորս տասնեակ ստեղծագործութիւնները: